พระธรรม กันดารวิถี

บทที่ 21:17-18  คนอิสราเอลเดินทางสู่หุบเขาของชาวโมอับ

                ให้คนทั้งหมดมารวมกันที่นี่ เราจะให้น้ำเขา ชาวอิสราเอลก็ร้องเพลงว่าดังนี้

                บ่อน้ำเอ๋ยเราเอ่ยคำพร่ำวี                    ขอให้มีน้ำมาพาสดใส

จะร้องเพลงต้อนรับขับขานไป                         ร่าเริงใจเบิกบานสราญรมย์

เจ้านายขุดบ่อน้ำนั้นท่านสรรหา                      ใช้คทาขุดเจาะดูเหมาะสม

เหล่าหัวหน้าใช้ไม้เท้าเฝ้านิยม                         ต่างชื่นชมเข้มแข็งร่วมแรงงาน
 

บทที่ 23:8-10  บาลาอัมกล่าวพยากรณ์

                บาลาอัมกล่าวว่า

                “กษัตรา บาลาค ของผอง โมอับ                        ธ ทรงรับนำพาข้าพเจ้า

จากประเทศ ซีเรีย แคว้นแดนเคยเนา                              จากภูเขาตะวันออกบอกให้มา

ทรงรับสั่ง จงแช่งด่า อิสราเอล                                          สาปไม่เว้นให้เราด้วยช่วยกันว่า

ข้าจะสาปแช่งได้อย่างไรนา                                              ไท้เดชาไม่ทำบาปแช่งสาปคน

ข้าเห็นพวกเขามวลทั่วถ้วนถี่                                             จากคีรีสูงเยี่ยมเทียมเวหน

เป็นชาติอยู่ตามลำพังทั้งรู้ตน                                            รับพรล้นกว่าชาติใดในธานินทร์

เชื้อสายชาวอิสราเอลเช่นธุลี                                             ดินผลคลีมากกว่าใครนับไม่สิ้น

ให้จบชีพดุจประชาของบดินทร์                                       วายชีวินอย่างชนคนชอบธรรม

ข้อที่ 18-24

                บาลาคตรัสถามว่าพระเจ้าตรัสว่าอย่างไร บาลาอัมก็กล่าวพยากรณ์นี้

                บาลาค บุตร ศิปโปร์ นั้นพากันมา  ฟังวาจาที่เราเฝ้ากล่าวไข

ธ ไม่เหมือนมนุษยชนคนทั่วไป                                        ที่เหลวไหลเจรจามุสาจริง

พระองค์ไม่เปลี่ยนใจง่ายดายนัก                                      พระทัยหนักแน่นเหลือควรเชื่อยิ่ง

ทรงทำตามสัญญาไซร้ไม่ประวิง                                      พูดทุกสิ่งคำไหนเป็นเช่นคำเดิม

พระเจ้าทรงบัญชาข้าพเจ้า                                                 ให้ข้าเฝ้าอวยพรสุนทรเสริม

เมื่อ ธ อวยพรให้ใฝ่จุนเจิม                                 ข้าจะเริ่มกลับคำไยไม่เป็นการ

ข้าพเจ้าเห็นเหตุการณ์ก่อนนานมา                                  รู้ล่วงหน้าอนาคตกำหนดผ่าน

อิสราเอลไร้เดือนร้อนห่อนรำคาญ                                  ไม่พบพานความยุ่งยากลำบากตน

พระเจ้าของเขานั้นท่านศักดิ์สิทธิ์                                     ทรงสถิตอยู่กับเขาเนาทุกหน

เขาประกาศกึกก้องไปในสากล                                        ไท้เลิศล้นเป็นราชาจอมบดินทร์

พระเจ้าทรงนำหน้าพาเขาไป                                            ออกห่างไกลอียิปต์แคว้นพ้นแดนถิ่น

ทรงต่อสู้เพื่อเขาเนาชีวิน                                                   ระรานสิ้นดุจกระทิงที่วิ่งวน

ไร้เครื่องรางคาถาอาคมมวล                                              เวทมนตร์ถ้วนทั่วไปมิได้ผล

จะนำมาใช้งานบันดาลดล                                                 กับชาติชน อิสราเอล ไม่เห็นมี

บัดนี้คนทั่วไปใฝ่คะนึง                                                      เขาพูดถึง อิสราเอล เห็นอึงมี่

เขากล่าวถ้อยร้อยคำพร่ำวจี                                                จงดูที่พระเจ้าทำทรงบำเพ็ญ

อิสราเอลเช่นราชสีห์ที่แกร่งกล้า                                      ไม่นินทรากว่าฉีกเนื้อลากเหยื่อเต้น

แล้วดื่มเลือดเหยื่อที่ฆ่าซ่ากระเซ็น                                   อย่างใจเย็นไม่ยอมนอนก่อนจะกิน

 

บทที่ 24:1-9 

                มาบัดนี้บาลาอัมทราบแล้ว่า พระเจ้าทรงประสงค์จะให้ท่านอวยพรให้ชาวอิสราเอล ดังนั้น บาลาอัมก็ไม่ต้องไปใช้เครื่องรางดังครั้งก่อน ๆ ท่านหันหน้าไปทางทะเลยทราย เห็นชาวอิสราเอลตั้งค่ายอยู่ตามเผ่าของตน พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จมาสวมทับท่าน ท่านจึงกล่าวคำทำนายดังนี้

                วาจาของ บาลาอัม บุตร เบโอร์        ไม่คุยโวแต่รู้แน่แท้คงมั่น

และได้ยินถ้อยคำอันสำคัญ                                ที่ทรงธรรม์รับสั่งฟังสำนวน

ข้าพเจ้าเพ่งมองจ้องเจนจิต                                เห็นนิมิตอัศจรรย์อันครบถ้วน

จากพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ทรงฤทธิ์มวล                   ธ เลิศล้วนยิ่งใหญ่ในสากล

กระโจมของอิสราเอลเห็นประจักษ์ งดงามนักตั้งเรียงรายคล้ายตาลต้น

เป็นแนวยาวเหยียดไปไม่ปะปน                       หรือยามยลเหมือนสวนศรีที่ริมธาร

ประดุจต้นกฤษณาคราจอมไท้                           ทรงปลูกไว้ในดินกลิ่นหอมซ่าน

หรือเหมือนต้นสีดาร์อยู่มานาน                        แผ่กิ่งก้านริมฝั่งบังร่มใบ

อันกองทัพอิสราเอลเด่นองอาจ                        พวกต่างชาติคร้ามครั่นหวาดหวั่นไหว

อิสราเอลปกป้องครองไผท                                ชนทั่วไปมากเหล่าเขาปกครอง

กษัตริย์ของเขาไซร้ยิ่งใหญ่กว่า                         กษัตรา อากัก ไม่ใฝ่ผยอง

อาณาเขตกว้างไกลสมใจปอง                            เขาปกป้องครองแดนแสนโอฬาร

พระเจ้าทรงนำเขาออกนอกประเทศ               จากแคว้นเขตอียิปต์รีบพ้นผ่าน

ทรงสู้รบเพื่อเขาเข้าต้านทาน                            อย่างเหี้ยมหาญเช่นกระทิงยิ่งพลัง

ธ ทรงกลืนศัตรูเขาเหล่าไพริน                          จนหมดสิ้นสูญร่างอย่างเข้มขลัง

ทรงขยี้กระดูกศัตรูผู้น่าชัง                                 และหักพังธนูศัตรูเยิน

อิสราเอลเช่นชาติราชสีห์                                  อำนานมีมากล้วนควรสรรเสริญ

ยามนอนหลับนิ่งสนิทนิทราเพลิน                  ใครก้ำเกินปลุกได้นั้นไม่มี

พระเจ้าจะอวยพรชนคนที่ให้                           พรยิ่งใหญ่อิสราเอลเป็นสุขี

ใครสาปแช่งอิสราเอลเป็นราคี                         พล่อยวจี ธ ทรงสาปคนบาปนั้น

ข้อที่ 14-25 

                บาลาอัมกราบทูลกษัตริย์บาลาคว่า ข้าพระองค์จะกลับไปหาชนชาติของข้าพระองค์ แต่ก่อนกลับไป ข้าพระองค์ขอเตือนพระองค์ว่าชาวอิสราเอลจะทำต่อชนชาติของพระองค์อย่างไรบ้างในภายหน้า แล้วท่านกล่าวพยากรณ์ดังนี้

                นี่เป็นถ้อย บาลาอัม บุตร เบโอร์                      ไม่อวดโอ่แต่รู้แจ้งแห่งเหตุผล

และได้ยินพระดำรัสตรัสยุบล                                           ไท้เลิศล้นรับสั่งฟังข้อความ

อีกได้รับความรู้ผู้สูงส่ง                                                       พระเจ้าทรงประทานให้ไม่หวงห้าม

ข้าเพ่งมองเห็นนิมิตติดตาตาม                                           จากพระนามผู้ศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์อนันต์

ข้ามองเห็นอนาคตกำหนดมา                                            เห็นประชาอิสราเอลเป็นสุขสันต์

เห็นกษัตริย์องค์หนึ่งซึ่งสำคัญ                                          จากชาตินั้นดุจดาวหางกระจ่างนวล

ทรงเฆี่ยนตีบรรดาหัวหน้าเขต                                          แห่งประเทศ โมอับ ขับเคี่ยวถ้วน

ปราบทุกคนที่ยโสโวเกินควร                                            พวกก่อกวนทารุณปราบให้หลาบจำ

ทรงพิชิตศัตรูเป็นคู่แค้น                                                     ในดินแดน เอโดม โหมกระหน่ำ

ริบดินแดนเขามา ธ กระทำ                                                สมบัตินำมาครองเป็นขององค์

อิสราเอลจะมีชัยมิได้ขาด                                                   เรืองอำนาจเพราะองค์ไท้ได้เสริมส่ง

จะเหยียบย่ำศัตรูราบกระหนาบลง                                   กวาดเป็นผงออกไปไม่เหลือเลย

                แล้วบาลาอัมก็เห็นชนชาติอามาเลขในนิมิต จึงกล่าวทำนายดังนี้

                อามาเลข เป็นชาติที่มีอำนาจ                           เคยเก่งกาจเกรียงไกรหาใครเหมือน

บั้นปลายย่อยยับกลับสะเทือน                                           พินาศเกลื่อนวอดวายสลายครัน

                ในนิมิตบาลาอัมเห็นชนชาติ เคไนต์ จึงกล่าวทำนายว่า

                ที่พำนักพวก เคไนต์ ปลอดภัยผอง ดุจรังของสกุณาหน้าผาเด่น

อัสซีเรีย มากวาดต้อนห่อนละเว้น                                   เคไนต์เป็นเชลยเขาแสนเศร้าใจ

                บาลาอัมทำนายดังนี้ว่า

                ชาติเหล่านี้เป็นใครเล่าเฝ้าชุมนุม                   อยู่รวมกลุ่มทิศทางข้างเหนือนั่น

ผู้รุกรานแล่นเรือลิ่ววิ่งฉิวครัน                                          รีบผายผันจาก ไซปรัส เร่งรัดมา

เพื่อพิชิต อัสซีเรีย เสียให้สิ้น                                            ตลอดถิ่น บาบิโลน ต้องโดนฆ่า

แต่เขากลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้นา                                           ต้องย่อยยับอัปรามาชั่วกาล