พระธรรม โยนาห์
บทที่ 2 โยนาห์อธิษฐานขอบคุณพระเจ้า
เมื่อยู่ในท้องปลา โยนาห์อธิษฐานทูลพระเจ้าว่า
“โอ้พระเจ้า ข้าฯ น้อมเกล้าอธิษฐาน พร่ำร้องขานเรียกองค์พระทรงศรี
ในยามทุกข์ลำบากยากอย่างนี้ ทรงปรานีตอบข้ามาด้วยเทอญ
ขอพระองค์ทรงเอื้อช่วยเหลือข้า ฉุดขึ้นมาจากเหวระหกระเหิน
พ้นจากแดนมรณาข้าดำเนิน ขอ ธ เชิญสดับสำเนียงครวญ
พระองค์โยนข้าพระองค์ลงไปสู่ ที่สุดกู่ทะเลลึกคึกปั่นป่วน
น้ำล้อมข้าอ่อนพลังทั้งเซซวน คลื่นเรรวนมหึมาซัดข้าจม
แล้วข้าฯ หวนครวญคร่ำร่ำทูลว่า ทรงขับข้าไกลห่างช่างขื่นขม
ให้พ้นพักตร์ผลักไสใจระทม จะได้ชมวิหารอีกหรือหลีกไกล
น้ำท่วมซัดสาดหน้าพาสำลัก คลื่นจัดนักโถมมาข้าหวั่นไหว
ทะเลกลืนข้านิ่งดิ่งลงไป สาหร่ายในทะเลเร่มาพัน
จมดิ่งลึกจวนโดนโคนภูผา ตกลงมาล้ำลึกให้นึกพรั่น
ถึงดินแดนประตูปิดมิดชิดครัน สนิทลั่นกลอนตายตราบวายปราณ
พระองค์ทรงกรุณาช่วยข้าไว้ ทรงโปรดให้รอดชีวิตจิตพ้นผ่าน
รอดจากที่ลึกล้ำซ้ำกันดาร ในดวงมานข้าซาบซึ้งถึงพระคุณ
ข้าแต่พระเป็นเจ้าเนาในหล้า ชีวิตข้ามอบไว้ให้นำหนุน
เมื่อชีพข้าจะหลุดลอยคล้อยเป็นจุล ระลึกคุณพระองค์ทรงค้ำชู
ธ สดับรับคำอธิษฐาน ในวิหารทรงฤทธิ์สถิตอยู่
ขอทรงโปรดเอื้ออภัยได้เอ็นดู ปวงข้าผู้ทาสรอขอพระพร
ผู้กราบไหว้รูปปั้นอันไร้ค่า ต่างร้างรา ธ ไปไม่ฟังสอน
เลิกจงรักภักดีมิอาวรณ์ เขาจากจรพระองค์เดินหลงทาง
ส่วนตัวข้าจะร้องเพลงสรรเสริญ จะอัญเชิญเครื่องบูชามามิสร่าง
จะทำตามสัญญาไว้ไม่เลือนราง พระผู้สร้างช่วยให้รอดตลอดกาล”
พระเจ้าทรงบัญชาปลา ปลาก็คายโยนาห์ลงบนฝั่ง