พระธรรม อพยพ

аёљаё—аё—аёµа№€ 15:1-21  บทเพลงของโมเสส

                โมเสสกับชาวอิสราเอลร้องเพลงบทนี้สดุดีพระเป็นเจ้าว่า

                “เราร้องเพลงสดุดีพระเป็นเจ้า                         ขอน้อมเกล้าแซ่ซ้องร้องสรรเสริญ

                พระองค์ได้ชัยชนะชนยอเยิน                          มีเกียรติเกินกล่าวอ้างอย่างจุใจ

                พระองค์ทรงกวาดล้างปวงม้าศึก                      ผู้ขี่คึกคะนองลำพองให้

                วิ่งกระโจนโผนลงทะเลไป                               ทรงขับไล่ไสส่งถูกลงทัณฑ์

ทรงประทานกำลังให้เข้มแข็ง                          ทั้งกล้าแกร่งว่องไวไม่เคยพรั่น

พระองค์เป็นผู้ช่วยและป้องกัน                        ยามคับขันให้รอดและปลอดภัย

พระองค์เป็นพระเจ้าของปวงข้า                      ขอบูชาสรรเสริญผู้เป็นใหญ่

จะร้องเพลงสดุดีด้วยเต็มใจ                               ยอเกียรติไท้ยิ่งยองพระทรงฤทธิ์

                พระองค์เป็นนำรบผู้เยี่ยมยอด                           มาตลอดบรรพกาลอันศักดิ์สิทธิ์

                พระนามท่านคือพระเจ้าผู้เนานิจ                     ครองทั่วทิศพิภพจบจักรวาล

ทรงกวาดล้างรถศึกและกองทัพ                       аё„аё“аёІаё™аё±аёљаё‚аё­аё‡аёџаёІаё«а№ЊаёЈаёІаёЉаёђаёІаё™

ลงสู่ทะเลใหญ่ใต้บาดาล                                    นายทหารชั้นเยี่ยมเตรียมาตาย

                เขาจมดิ่งในทะเลต้นกก                                     ทะเลปกปิดกลืนคลื่นทักหาย

                เหมือนก้อนหินหนักหน่วงถ่วงร่างกาย          มอดมลาดใต้น้ำตามชะตา

พระหัตถ์ขาของพระองค์ทรงพลัง                   ทั้งเข้มขลังมหัศจรรย์เกินสรรหา

บดขยี้ศัตรูผู้บีฑา                                                  วายชีวาย่อยยับดับมลาย

                ชัยชนะพระองค์นั้นยิ่งใหญ่                             ทรงขับไล่ข้าศึกไม่นึกหน่าย

                ต่างร้าวฉานย้ายแยกแตกกระจาย                     พิโรธคล้ายเปลวไฟไหม้กองฟาง

ธ ทรงพ่นลมหายใจร้ายแรงเป่า                        น้ำเอ่อเข้าท่วมท้นล้นมิดร่าง

น้ำสูงขึ้นเป็นกำแพงดังแกล้งวาง                     ทะเลต่างแข็งข้นถึงก้นลึก

                ข้าศึกชวนกันให้ไล่ติดตาม                                аёћаёўаёІаёўаёІаёЎаё€аё±аёљаё«аё™а№€аё­аёўаё„а№€аё­аёўаё•аёЈаё­аё‡аё•аёЈаё¶аёЃ

                เอาของมาแบ่งปันกันครื้นครึก                         ต่างคนนึกฉกฉวยด้วยต้องการ

                จะชักดาบว่องไวไม่หยุดนิ่ง                               จะแย่งชิงสิ่งของจ้องล้างผลาญ

                เคยก่อกรรมทำเข็ญเป็นสันดาน                        ต้องหักหาญด้วยแรงแกร่งพลัง

พระองค์ทรงหายใจเพียงครั้งหนึ่ง                  น้ำก็ถึงท่วมทันล้นเกินหยั่ง

เขาจมดิ่งมดหายไร้กำลัง                                     สิ้นความหวังเหมือนตะกั่วถ่วงตัวเอง

                มีพระองค์ใดบ้างอย่างพระเจ้า                          พระใดเล่าศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์กล้าเก่ง

                อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์น่าหวั่นเกรง                      аёЉаё™аёўаёіа№Ђаёўаё‡аё™аё±аёЃаё«аё™аёІаёћаёІаёћаёЈаё±а№€аё™аёћаёЈаё¶аё‡

พระองค์เหยียดพระหัตถ์ทางด้านขวา             พสุธาสูบดูดฉุดเข้าถึง

ใต้ดินดานลึกล้ำสุดคำนึง                                   ฝังติดตรึงแนบแน่นไม่แคลนคลอน

                аёћаёЈаё°аё­аё‡аё„а№Њаё—аёЈаё‡аёЈаё±аёЃаё©аёІаёћаёЈаё°аёЄаё±аёЌаёЌаёІ                          ทรงน้ำหน้าอิสราเอลที่ไถ่ถอน

                พาไปสู่บ้านเมืองเรืองนคร                                ถึงแดนดอนศักดิ์สิทธิ์ด้วยฤทธิ์องค์

ชาติทั้งหลายได้ยินถึงเรื่องนี้                             ต่างทวีหวาดกลัวไม่มัวหลง

บ้างตัวสั้นหวั่นไหวใจพะวง                             ไม่มั่นคงตระหนกต่างตกใจ

ความกลัวครอบงำชาวฟิลิสเตีย                         เหมือนความเพลียปวดร้าวราวมอดไหม้

аё‚аё­аё‡аё«аёЌаёґаё‡аё—аёµа№€аёЎаёµаё„аёЈаёЈаё а№Њаё«аё§аё±а№€аё™аё«аё±аё§а№ѓаё€                            เมื่อยามใกล้คลอดบุตรสุดทรมาน

                พวกหัวหน้าชาวเดโดมหวาดผวา                     ทหารกล้าโมอับสับสนพล่าน

                аё›аёЈаё°аёЉаёІаёЉаё™аё„аёІаё™аёІаё­аё±аё™аё«аё§аё±а№€аё™аё”аё§аё‡аёЎаёІаё™                    ต่างฟุ้งซ่านสิ้นหวังกำลังใจ

พวกเขาหวั่นเกรงกลัวมัวระวัง                          เพราะพลังมหาศาลอันยิ่งใหญ่

ของพระผู้เป็นเจ้าเหล่าข้าไท                             บันดาลให้สะท้ายร้าวรานชนม์

ต้องยืนนิ่งไม่ติงไหวคล้ายก้อนหิน                  จะผันผินทางใดไม่เป็นผล

กระทั่งคนของท่านผ่านสกนธ์                         ตราบผู้คนของ ธ เลยละไป

                พระองค์จะทรงนำเราเข้ามา                              ทรงจัดหาที่พักหลักแหล่งให้

                аёљаё™аё аё№а№Ђаё‚аёІаё‚аё­аё‡аё­аё‡аё„а№ЊаёћаёЈаё°аё—аёЈаё‡аёЉаё±аёў                            ทรงทำให้เหมือนบ้านย่านของเรา

                เป็นวิหารโอฬารสถานกว้าง                             พระทรงสร้างสรรค์หามาให้เจ้า

พระองค์เป็นราชันนานนิจเนา                         อยู่กับเราตลอดกาลนิรันดร

                ม้า аёЈаё–аёЁаё¶аёЃ และพลขับของฟาโรห์ลงไปสู่ก้นทะเล พระเจ้าทรงบันดาลให้น้ำทะเลไหลกลับมาท่วมทหารอียิปต์ แต่ชาวอิสราเอลเดินผ่านทะเลไปบนพื้นดิน มีเรียมพี่สาวของอาโรนเป็นผู้ตีกลองนำหน้าไป аё«аёЌаёґаё‡аё­аё·а№€аё™ ๆ ต่างตีกลองและเริงระบำ มีเรียมร้องเพลงให้เขาว่า

                “ให้พวกเราร้องเพลงสดุดี                 เปล่งวจีถวายองค์พระเป็นเจ้า

                аё—аёЈаё‡аёЉаё™аё°аё«аёЎаё№а№€аёЎаёІаёЈаёЈаё±аё‡аё„аё§аёІаё™а№ЂаёЈаёІ                              เกียรติพระเนารุ่งโรจน์โชติช่วงไกล

                พระองค์ทรงกวาดล้างปวงม้าศึก                      คะนองคึกไล่ลงทะเลใหญ่

                ทั้งพลขับขี่คล่องลำพองใจ                                ให้ลงไปตามสั่งทั้งม้าคน”