พระธรรม เฉลยธรรมบัญญัติ
บทที่ 32:1-44 บทเพลงของโมเสส
ฟ้าและดินฟังถ้อยที่ร้อยคำ จงจดจำให้ดีมีคุณค่า
คำสอนใจไหลหลั่งพรั่งพรูมา ดั่งฟากฟ้าหยาดฝนร่วงหล่นพรู
เกาะกุมโลกแพรวพราวราวน้ำค้าง ถ้อยคำอ้างของข้าคงตกลงสู่
ดุจฝนโปรยละอองมองชวนดู ช่วยชุบชู พืช หญ้า พาเจริญ
ข้าพเจ้าแซ่ซ้องพร้องบูชา โมทนาพระเป็นเจ้าเฝ้าสรรเสริญ
จะเล่าถึงความจริงยิ่งใหญ่เกิน สุดประเมินขององค์พระทรงชัย
พระเป็นเจ้าผู้ปกป้องครองชีวี พระทรงมีฤทธานุภาพเกินทราบได้
ทรงทำสิ่งดีถ้วนล้วนวิไล สถิตในยุติธรรมทรงบำเพ็ญ
พระเจ้าของท่านทั้งหลายพระทัยซื่อ ทรงยึดถือความสัตย์จริงสิ่งสูงเด่น
ทำถูกต้องดีงามตามประเด็น ไม่ละเว้นเที่ยงธรรม ธ ดำรง
ท่านกลับเปลี่ยนแปรไปไร้ซื่อสัตย์ ปฏิบัติลวงหลอก ธ ไม่ประสงค์
ไม่ควรเป็นปวงประชาของพระองค์ เป็นชาติหลงผิดบาปหยาบชั่วช้า
เจ้าคนโง่ขลาดเขลาเฝ้าทำผิด ไร้ความคิดปัญญาน้อยด้อยคุณค่า
ควรหรือทำต่อพระองค์ทรงศักดา เจ้าหาญกล้าทำเช่นนั้นหรือฉันใด
พระองค์เป็นพระบิดาผู้ปรานี เป็นผู้ที่สร้างท่านเสกสรรให้
ทรงกระทำท่านทั้งหลายกลับกลายไป เป็นชาติใหญ่ขึ้นมาอยู่ถาวร
จงคิดถึงอดีตกาลที่ผ่านมา ขอบิดาบอกเล่าเรื่องเก่าก่อน
ทวนเหตุการณ์ขานข่าวกล่าวทุกตอน แล้วอ้อนวอนผู้เฒ่าเล่าให้ฟัง
ธ สูงส่งทรงยศกำหนดให้ พวกเขาได้เป็นชาติมาคราหนหลัง
อีกประทานแดนดินให้ได้อยู่ยัง ชาติอื่นทั้งปวงให้ได้แผ่นดิน
เทพเจ้าแต่ละองค์ทรงกำหนด ชาติให้หมดทั่วกันปันทั้งสิ้น
วงศ์ยาโคบทรงเลือกไว้ใฝ่ชีวิน สมดังจินต์สรรปองเป็นขององค์
ทรงพบเขาร่อนแร่พเนจร ฝ่าแดนดอนกันดารเข็ญแทบเป็นผง
แสนเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างอยู่กลางดง ป่าระหงแว่วลมหวนคร่ำครวญคราง
ทรงปกป้องคุ้มเขาเฝ้ารักษา ดังแก้วตาดวงใจไม่เหินห่าง
เหมือนอินทรีสอนลูกน้อยค่อยบินพลาง อ้าปีกกางรับลูกไว้ปลอดภัยพาล
พระเจ้าผู้เดียวเลิศประเสริฐล้ำ ธ ทรงนำประชาชนจนพ้นผ่าน
หามีพระชาติอื่นใดใฝ่ดวงมาน จักเอาภารช่วยเหลือเอื้ออารี
ให้ครองถิ่นสูงเพริศเลิศแดนดิน ให้เขากินพืชผลไร่ได้เต็มที่
พบน้ำผึ้งซอกหินกินหวานดี มะกอกเทศขึ้นในดินหินระคน
แม่วัวและแม่แพะให้ได้นมมาก วัวหลายหลากแพะแกะดีมีเกลื่อนกล่น
เหล้าองุ่นข้าวสาลีมิเจือปน พิเศษล้นเลิศครันเลือกสรรมา
ประชากรของพระเจ้าคราวมั่งมี ต่างอ้วนพีกินอิ่มหนำทำแข็งกล้า
คิดกบฏทิ้งผู้สร้างเลิกร้างลา เขาเมินหน้าจากพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์
เขาบูชารูปเคารพเฝ้านบไหว้ เขาทำให้ทรงกริ้วตัวเพราะชั่วผิด
ถวายบูชาพระจอมปลอมถ่อมชีวิต อ่อนน้อมจิตนอบนบเคารพกลัว
พระที่ชาวอิสราเอลเห็นอยู่นัก ไม่เคยจักกรายไหว้ไม่ก้มหัว
บรรพบุรุษไม่สนใจใฝ่เมามัว เป็นพระชั่วลวงแน่ไม่แท้จริง
เขาหลงลืมพระเจ้าของเขาด้วย ลืมผู้ช่วยศักดิ์สิทธิ์ทรงฤทธิ์ยิ่ง
ผู้ประทานชีวิตให้ได้พึ่งพิง ชีพเป็นสิ่งสำคัญประทานมา
เมื่อพระเจ้าทอดพระเนตรเห็นเหตุนี้ ก็ทรงมีพระทัยโกรธโทษโทษา
ไม่ทรงรับรองบุตรสุดโกรธา อีกธิดาหาข้องเกี่ยวเลิกเหลียวแล
พระองค์มีพระดำรัสตรัสรับสั่ง จะยับยั้งไม่ช่วยอีกหลีกทางแน่
คอยดูเถิดเกิดใดกันพวกผันแปร หลอกลวงแท้พวกคนคดหมดเยื่อใย
พวกเขายั่วให้เราโกรธแสนโฉดชั่ว ให้หวงตัวพวกเขานี้ที่หลงใหล
ไปบูชารูปเคารพสยบใจ น้อมกราบไหว้พระปลอมจอมล่อลวง
ถ้าเช่นนั้นเราจะยั่วให้หัวหมุน โกรธว้าวุ่นริษยาพาหนักหน่วง
อิจฉาชาติที่โง่เง่าให้ร้าวทรวง ชาติทั้งปวงที่ไม่เห็นเป็นชาติชน
ความโกรธเราจะพลุ่งเผาเท่าเปลวไฟ เผาผลาญไหม้โลกชั่วทั่วทุกหน
จะกราดเกรี้ยวเลี้ยวระนานบาดาลดล ภูเขาทนตั้งมั่นพลันละลาย
เราให้เขาวอดวายหายนะ จะชำระล้างผลาญรานสลาย
ใช้ธนูแผลงยิงวิ่งกระจาย ให้เสียหายหมดสิ้นต้องภินท์พัง
เขาจะตายเพราะหิวโหยอ่อนโรยแรง โรคร้ายแซงคุกคามมาตามทีหลัง
ให้สัตว์ป่าฆ่ากินสิ้นชีวัง งูพิษยังขบกัดเคี้ยวรัดกิน
สงครามก่อคนตายมากมายล้น เกลื่อนถนนคนทุกบ้านขวัญหายสิ้น
คนหนุ่มสาวเฒ่าชราพร่าชีวิน ต้องดับดิ้นทั้งเด็กอ่อนห่อนรอดตาย
เราควรจะประหารผลาญพวกเขา มิให้เนาชีพยืนคืนดังหมาย
เพื่อจะได้ไม่มีใครใฝ่วุ่นวาย ทุกคนคลายคำนึงถึงเขาเลย
แต่เราเกรงศัตรูโวโอ่วาทะ รบชนะพลไพร่เราเฝ้าเฉลย
ว่ามิใช่เราเองนี้ที่ได้เคย ขยี้เฉลยไพร่พลคนของเรา
อิสราเอลเป็นชาติด้อยน้อยความคิด ปัญญานิดก็ไม่มีที่ตัวเขา
ไม่รู้ว่าเหตุใดแพ้แม้ลองเดา สิ่งใดเล่าเกิดขึ้นมาหาเข้าใจ
เหตุไฉนคนเดียวอาจสามารถจะ เอาชนะปวงชนพันคนได้
และสองคนชนะแน่แท้อย่างไร เขาสู้ไหวคนตั้งหมื่นหรือฝืนทน
พระเป็นเจ้าเขาซินะที่ละทิ้ง ไม่ประวิงเวลาพาสับสน
พระผู้ทรงฤทธิ์พลันบันดาลดล ปล่อยผจญความแพ้พ่ายกลายยับเยิน
ศัตรูเขาเสื่อสลายคล้าย โสโดม ดูทรุดโทรมดุจ โกโมราห์ ดังว่านั่น
เหมือนองุ่นลูกขมอมพิษครัน เสมือนเหล้าอันผลิตจากพิษงู
พระเจ้าทรงทราบชัดทรงตรัสรู้ ว่าศัตรูของเขาไซร้ทำใดอยู่
จนเวลาที่พระองค์ทรงคอยดู นำโทษสู่พวกเขาคราวถึงกาล
พระเป็นเจ้าประสงค์ทรงแก้แค้น ทรงมีแผนลงโทษเขาเฝ้าหักหาญ
ถึงกำหนดล้มลงไปอีกไม่นาน ต้องพบผ่านชะตากรรมใกล้ซ้ำเติม
พระเจ้าทรงช่วยรักษาประชากร ยามเขาอ่อนกำลังไปได้ทรงเพิ่ม
โปรดเมตตาผู้รับใช้ให้เหมือนเดิม เมื่อเขาเริ่มเหลือคนน้อยลดถอยไป
ทรงตรัสต่อประชากรว่าวอนถาม ถ้วนเนื้อความจงแจ้งแถลงไข
พระเก่งกาจของเจ้านั้นเป็นฉันใด อยู่ที่ไหนไยเร้นไม่เห็นเลย
เจ้าถวายเครื่องบูชาหวังหาบุญ เหล้าองุ่นไม่สิ้นกลิ่นระเหย
จนพระอ้วนอิ่มด้วยของปองสังเวย เจ้าจงเอ่ยเรียกพระช่วยด้วยแล้วกัน
ตัวเราเป็นพระเจ้าแท้แต่ผู้เดียว อย่าแลเหลียวพระอื่นใดยึดใจมั่น
ไม่มีพระใดแท้แน่สำคัญ เท่าเทียมทันตัวเราพระเจ้าจริง
เราเป็นผู้ประหารประทานให้ เราทำใครบาดเจ็บหนักไม่พักนิ่ง
รับรักษาให้หายได้พึ่งพิง ใครประวิงขวางไว้ไม่มีทาง
เราเป็นพระเจ้ายิ่งใหญ่ในสากล ทรงพระชนม์อยู่แน่นอนห่อนเหินห่าง
เรายกมือขึ้นไว้ไม่ยอมวาง แล้วเอ่ยอ้างสาบานขานวาจา
เราจะลับดาลไว้ให้คมกริบ ดามยามหยิบยุติธรรมตามทีท่า
เราจะแก้แค้นศัตรูจู่โจมมา ลงโทษผู้ชิงชังรังเกียจเรา
ลูกธนูเราเปื้อนเลือดเดือดดุดัน ใช้ดาบฟันผู้ขัดขวางเหมือนอย่างเป้า
เอาชีวิตคนคิดสู้มิรู้เบา คนเจ็บเหล่านักโทษต้องความตาย
ประชาชาติทั่วไปในโลกผอง จงยกย่องประชากรห่อนเงียบหาย
สรรเสริญชนของ ธ ไว้อย่าได้คลาย ใครมุ่งหมายฆ่าเขาปลง ธ ลงทัณฑ์
พระองค์ทรงแก้แค้นตอบแทนสู้ ต่อศัตรูของพระองค์มิทรงหวั่น
เอาความผิดไปให้สิ้นดินแดนอัน พระเจ้าสรรค์ประทานให้พลไพร่องค์
โมเสสและโยชูวาบุตรนูน อ่านเพลงบทนี้ให้ชาวอิสราเอลฟัง
บทที่ 33:2-29 โมเสสอวยพรแก่เผ่าชนอิสราเอล
พระเจ้าเสด็จมาเสาะหาเรา จากภูเขาซีนายหมายกำหนด
ดังอาทิตย์สองแสงสำแดงยศ มาปรากฏเหมือน เอโดม ดุจโคมทอง
ส่องสว่างที่ภูผาชื่อ ปาราน บริการฝูงชนคนทั้งผอง
ทูตหลายหมื่นอยู่กับองค์พระทรงครอง หัตถ์ขวาของพระองค์นี้มีเปลวไฟ
พระเจ้ารักประชาผองของพระองค์ ยังโปรดทรงพิทักษ์รักษาให้
เราน้อมกราบบาทองค์พระทรงชัย และตั้งใจเชื่อฟังดังบัญชา
เราทำตามบัญญัติองค์พระทรงเดช ที่ โมเสส มอบให้ใฝ่รักษา
นี่แหละคือสมบัติที่มีราคา ล้ำคุณค่าของชาติเราเนาเป็นนิตย์
พระเจ้าเป็นจอมราชกษัตรา ของประชาอิสราเอลเด่นศักดิ์สิทธิ์
เมืองต่างเผ่าเหล่าหัวหน้ามาทั่วทิศ พร้อมใจจิตถ้วนหน้ามาประชุม
โมเสส พูดถึงเผ่ารูเบนว่า
อย่าให้เผ่ารูเบนเร้นร่างหาย เลี่ยงหลีกกายหลบหน้ามาแอบซุ่ม
ทั้งที่มีคนน้อยไซร้ในชุมนุม คอยรวมกลุ่มอย่าพลาดขาดหายไป
ท่านกล่าวถึงเผ่ายูดาห์ว่า
พระเจ้าข้าโปรดฟังเสียงสำเนียงพร้อง พร่ำขอร้องทรงช่วยเอื้ออวยให้
ทรงรวมเขาเข้ากับเผ่าเหล่าอื่นไซร้ ร่วมกันได้ทั่วหน้าบรรดามี
ขอพระองค์ทรงรับช่วยขับสู้ รบศัตรูเพื่อเขาด้วยช่วยเต็มที่
ทรงปราบมารผลาญพล่าล่าไพรี ช่วยเขานี้ต่อสู้ศัตรูพาล
ท่านกล่าวถึงเผ่าเลวี ว่า
โอ้ข้าแต่พระองค์ขอทรงเผย โปรดเฉลยพระประสงค์ทรงกล่าวขาน
ทางเผ่าพงศ์เลวีพลัน ธ บันดาล เพราะดวงมานพวกเขาถ้วนล้วนซื่อตรง
พระองค์ทรงลองดูเขาเฝ้าจับตา ที่ มัสสาห์ แผ่นดินถิ่นสูงส่ง
พิสูจน์ดูใจจริงแน่แท้มั่นคง ทรงเจาะจง เมรีบาห์ ที่ตาน้ำ
ทรงเห็นว่าเขาจงรักและภักดี ต่อภูมีมากล้นจนดื่มด่ำ
ยิ่งกว่าพ่อแม่น้องพี่ที่รักล้ำ อีกลูกซ้ำไม่รักเท่าพระเจ้าเลย
เขาเชื่อฟังพระบัญชาของพระองค์ ธ ประสงค์ให้ทำใดไม่นิ่งเฉย
ทำตามพันธสัญญามาเหมือนเคย อย่างเปิดเผยสัตย์ซื่อถือมั่นคง
เขาอบรมประชากรสอนทุกยาม ให้ทำตามบัญญัติไท้อย่าใหลหลง
เขาถวายเครื่องบูชาต่อพระองค์ ดังจำนงตั้งอยู่แท่นบูชา
ขอพระเจ้าโปรดด้วยทรงช่วยเขา ให้พงศ์เผ่าเจริญไวใจแกร่งกล้า
พอพระทัยกิจกรรมเขาทำมา ช่วยนำพาเขาไซร้ให้รุ่งเรือง
ทรงขยี้เหยียบย่ำซ้ำต่อสู้ ปราบศัตรูทรยศหมดความเขื่อง
เพื่อไม่ให้ลุกขึ้นก่อข้อขัดเคือง เลิกหาเรื่องต่อสู้อยู่ร่ำไป
ท่านกล่าวถึงเผ่าเบนยามิน ว่า
เผ่านี้พระองค์ทรงรัก พิทักษ์ปกป้องครองใกล้
ร่มเย็นเป็นสุขทุกข์ไกล ปลอดภัยพ้นผ่านมารร้าย
ท่านกล่าวถึงเผ่าโยเซฟ ว่า
ขอให้พระเป็นเจ้ากล่าวสุนทร ทรงอวยพรให้ฝนหล่นเป็นสาย
ตกราดรดดินแดนแสนสบาย สุขสมหมายได้น้ำมากจากบาดาล
ประทานพรให้ดินถิ่นอุดม ผลไม้บ่มสุขงามยามแดดผ่าน
ทุกฤดูผลไม้ดีมีตามกาล รสหอมหวานไม่รู้เบื่อเหลือคณา
ขอโปรดให้ภูเขาแต่เก่าก่อน ได้รับพรผลไม้เยี่ยมเปี่ยมภูผา
ให้ดินแดนเต็มสิ่งดีมีราคา ทรงสรรหามาให้ไม่บางเบา
ด้วยพระคุณอุ่นเกล้าเฝ้าตรัสไว้ จากพุ่มไม้ไฟลุกด้วยอวยพรเขา
โยเซฟ เป็นหัวหน้าของน้องพี่เนา มารับเอาพรพระองค์จงนำไป
โยเซฟ มีพลังตัวเหมือนวัวผู้ กล้าแข็งสู้ดุจกระทิงเขายิ่งใหญ่
มนัสเสห์ นับพันคนยังจนใจ เขาเกรียงไกรเหนือกว่าคนเผ่านี้
เอฟราอิม คนนับหมื่นยืนเรียงเข้า พลังเขาเท่าเทียมแกร่งแข็งเหลือที่
จะขวิดชาติทั้งหลายล้มจมปฐพี ไล่จนหนีออกไปปลายโลกา
ท่านกล่าวถึงเผ่าเศบูลุนและอิสสาคาร์ว่า
เศบูลุน ให้ค้าขายฝ่ายทะเล สมคะเนรุ่งเรืองนักรู้จักหา
และสินทรัพย์ที่เป็นสิทธิ์ อิสสาคาร์ มากนักหนาเต็มไปในเรือนชาน
เขาเชื้อเชิญชาติต่าง ๆ อยู่ห่างกัน ร่วมสังสรรค์ที่ภูผามาสมาน
มอบถวายเครื่องบูชานมัสการ ณ สถานที่ครองถูกต้องครัน
เพราเขาได้สมบัติครองกองทรัพย์สิน ของตนสิ้นจากทะเลจำเจนั่น
รับจากทรายตามชายหาดมิขาดวัน มกอนันต์สรรปองเป็นของตน
ท่านกล่าวถึงเผ่ากาด ว่า
ขอสรรเสริญพระเจ้าไซร้ให้เขตแดน ไพศาลแสนกว้างไกลไปทั่วหน
กาด คอยเหมือนสิงโตร้ายหมายผจญ ฉีกแขนคนถลกหัวน่ากลัวจริง
เขาเอาที่ดินดีจากที่ทั่ว เป็นของตัวเขานี้ที่เลิศยิ่ง
ได้รับส่วนแบ่งให้ใช่ช่วงชิง รับในสิ่งหัวหน้าผองครอบครองมวล
เมื่อหัวหน้าอิสราเอลเด่นสำคัญ ชุมนุมกันพร้อมหน้ามาครบถ้วน
เผ่ากาดทำตามบัญชาน่าชื่นชวน ทุกข้อควรบัญญัติทรงจัดเอย
โมเสสกล่าวถึงเผ่าดาน ว่า
ดาน เปรียบเทียนไว้ให้เห็น ดุจเป็นสิงโตหนุ่มกล้า
กระโจนโผนเต้นผ่านมา หลีกลา บาชาน ผ่านเมือง
ท่านกล่าวถึงเผ่านัฟทาลี ว่า
พระเจ้าทรงโปรดปรานประทานพร สรรสุนทรบำรุงให้ฟุ้งเฟื่อง
ทรงโปรดให้ นัฟทาลี นี้รุ่งเรือง ชีพประเทืองสุขล้ำเพราะคำพร
ดินแดนเขาสงบเงียบน้ำเรียบราบ ทะเลสาบ กาลิลี นี้เริ่มก่อน
ไปจนถึงทางใต้ไกลแรมรอน มีแน่นอนดินแดนแสนมากมาย
ท่านกล่าวถึงเผ่าอาเชอร์ ว่า
อาเชอร์ รับพรหลายเท่ากว่าเผ่าอื่น พี่น้องชื่นกว่าญาติวงศ์พงศ์ทั้งหลาย
ให้ที่ดินมีมะกอกออกมากมาย แสนสบายน้องพี่นี้โปรดปราน
มีประตูเหล็กแกร่งดูแข็งขัน ไว้ป้องกันเมืองต่าง ๆ อย่างอาจหาญ
และให้อยู่ดีตลอดปลอดภัยพาล ต่างชื่นบานทั่วหน้าประชาชน
อิสราเอลทั้งหลายนี้ไม่มีพระ องค์ใดจะเหมือนพระเจ้าเราสักหน
เสด็จมาในฟ้าครามยามได้ยล ทรงเกียรติล้นเลิศด้วยช่วยประชา
พระเจ้าทรงพยุงท่านป้องกันไว้ ทรงขับไล่ศัตรูลี้หลบหนีหน้า
เมื่อพวกท่านเริ่มบุกรุกกันเข้ามา รับสั่งว่าให้ทำลายวอดวายครัน
วงศ์ยาโคบประสบพบความสุข ไร้ความทุกข์ปลอดภัยในแดนนั่น
ข้าวสมบูรณ์เหล้าองุ่นกรุ่นอนันต์ พื้นดินนั้นชุ่มฉ่ำน้ำค้างพรม
อิสราเอลทั้งหลายสบายจริง เจริญยิ่งทั่วไปเกินใครข่ม
เป็นชาติที่พระเจ้าช่วยด้วยชื่นชม แสนสุขสมหาใครเหมือนไม่มี
พระเจ้าเป็นโล่และดาบปราบศัตรู ปกป้องอยู่ประทานชัยให้เต็มที่
ศัตรูร้องขอเมตตารอปรานี ท่านขยี้เหยียบย่ำกระหน่ำลง